سلام
پنج،شش ماه دیگه میشه دوازده سالش؛
باهاش که صحبت میکردم گفت:مهم اینه که آدم توی زندگیش لذت ببره،البته بدون گناه.
دوش آب سردی روم باز شد،یــــخ کردم!!!!!
چطور تفکر نوجوانان ما نهلیستی شده و ما دلخوش کرده ایم که چادر سر میکند.
چه آینده ای در انتظار این نسل است؟
(اگر به قدرت حقایق تکیه نداشته باشیم)هرچه بیشتر فکر میکنیم بیشتر ناامید میشویم.
کِی میرسد زمانی که روی پیشگیری هم به اندازۀ درمان سرمایه گذاری کنیم؟
عزیزِ من تعین تکلیف کردن برای بزرگان و مسئولین بهانه ای نشود برای کنار کشیدن خودمان.
اگر واقعا سینه سوخته ای ببین خودت چه کاری میتوانی انجام دهی؟
